Αλήθεια, τι ακριβώς διεκδικούν;                                Ανακοίνωση, 22.10.2019

1. Στο όνομα της εξυγίανσης και εκλογίκευσης του ασφαλιστικού, της υιοθέτησης αρχών ανταποδοτικότητας εισφορών – παροχών, της θέσπισης ενιαίων κανόνων ασφάλισης (ν.1902/1990) και με σκοπό την “αναμόρφωση του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης για την εξασφάλιση της βιωσιμότητάς του στο μέλλον” (ν.2084/1992), ξεκίνησε μια διαδικασία συνεχών ασφαλιστικών ρυθμίσεων και παρεμβάσεων, στο χώρο κυρίως της επικουρικής ασφάλισης, οι οποίες οδήγησαν στο διαχωρισμό των ασφαλισμένων, στην οικονομική ασφυξία και την κατάλυση της αυτονομίας των φορέων της, καταργώντας στην περίπτωσή μας το ΤΕΑΠΕΤΕ (ν.3371/2005), εντάσσοντας τους ασφαλισμένους / συνταξιούχους του στο τότε ΕΤΕΑΜ ή / και το ΕΤΑΤ. Ένταξη που έγινε “σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται από τις κείμενες διατάξεις ή τα καταστατικά των οικείων ταμείων” (άρθρο 62, παρ.2), αλλά στην πράξη υπερίσχυσαν οι κείμενες διατάξεις, σε βάρος του καταστατικού του οικείου ταμείου!

    Η εντατικοποίηση της απορρύθμισης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων κατά τη μνημονιακή περίοδο, η οποία επανέρχεται σήμερα χωρίς το πρόσχημα της έξωθεν επιβολής μέτρων, επιφύλαξε επιπρόσθετες εκπλήξεις για τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους του ΤΕΑΠΕΤΕ, επιτείνοντας, αντί να επιλύσει, το διαχωρισμό ασφαλισμένων και συνταξιούχων, ενώ υπάγονται σε ίδιους όρους και προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, οδηγώντας σε μεγάλες περικοπές των συντάξιμων αποδοχών τους.

    Οι πρόσφατες αμφίσημες αποφάσεις του ΣτΕ, θέτουν ουσιαστικά ζητήματα για την προοπτική και τη διασφάλιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας, κάνοντας φανερό ότι, η μονοδιάστατη δικαστική διεκδίκηση επίλυσης των προβλημάτων, μας παρασέρνει σε μια ατέρμονη και αποπροσανατολιστική διαδικασία αμφισβήτησης αντικρουόμενων νομικών ρυθμίσεων και αποφάσεων, οι οποίες απορυθμίζουν και απαξιώνουν διαχρονικά ολοένα και περισσότερο τα ασφαλιστικά δικαιώματά μας.

    Σήμερα, είναι αναγκαία μία ψύχραιμη και ουσιαστική αποκωδικοποίηση και καταγραφή της σύνθετης κατάστασης, όπως διαμορφώθηκε με τις πολλαπλές επεμβάσεις, με στόχο τη διαμόρφωση ενός ιεραρχημένου πλαισίου διεκδίκησης, που θα επιδιώξει την επίλυση των προβλημάτων μας, διεκδικώντας παράλληλα την ισότιμη, χωρίς διακρίσεις, μεταχείριση των ασφαλισμένων / συνταξιούχων που υπάγονται σε ίδιες ρυθμίσεις και προϋποθέσεις. Στο πλαίσιο πάντοτε ενός ενιαίου δημόσιου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.

    Πρόγραμμα που πολύ φοβόμαστε ότι βρίσκεται σε διαφορετική κατεύθυνση από αυτήν που ακολουθούν οι δυνάμεις της “νέας πορείας του ΣΣΕΜ”.

2. Θεωρητικά πάντα, βασικό μέλημα όλων, παλιάς και “νέας πορείας του ΣΣΕΜ”, αποτελεί υποτίθεται η αποκατάσταση των βασικών ρυθμίσεων του Καταστατικού του ΤΕΑΠΕΤΕ. Τελευταία μάλιστα, γίναμε μάρτυρες της προσπάθειας του προεδρείου [1], να μας πείσει ότι διεκδικεί την επίλυση των προβλημάτων μας, με “τεκμηριωμένα” υπομνήματα.

    Ουσιαστικά όμως, το προεδρείο με τα “τεκμηριωμένα” υπομνήματά του, αποδέχεται τη μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης 1,75% για τον υπολογισμό της συνταξιοδοτικής παροχής που μας επέβαλε ο ν.4387/2016, συναινώντας στην κατάργηση του αντίστοιχου άρθρου του Καταστατικού του ΤΕΑΠΕΤΕ!!!

    Και αυτό δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα!

    Τα “εμπεριστατωμένα” υπομνήματα του προεδρείου, στηρίζονται αποκλειστικά στη φραστική, αλλά όχι μόνο, τροποποίηση αντίστοιχων διατάξεων του άρθρου 73Α του ν.4387/2016: προτείνουν συγκεκριμένα, τον υπολογισμό, της προσυνταξιοδοτικής παροχής των ασφαλισμένων στο ΕΤΑΤ που εντάσσεται στον ΕΦΚΑ και της διαφοράς ποσών επικουρικής σύνταξης ΤΕΑΠΕΤΕ, “επί των κάθε είδους αποδοχών που υποβλήθηκαν σε εισφορές”, αντί “επί των συντάξιμων αποδοχών, όπως αυτές καθορίζονται από τις οικείες καταστατικές διατάξεις των ταμείων ή κλάδων ή λογαριασμών ή ενώσεων προσώπων που εντάχθηκαν στο ΕΤΑΤ”!

    Αντί λοιπόν να διεκδικήσουν την τήρηση του Καταστατικού και την ισότιμη μεταχείριση όλων των ασφαλισμένων και συνταξιούχων του ΤΕΑΠΕΤΕ, που τυγχάνουν διαφορετικής μεταχείρισης, ενώ υπάγονται σε ίδιους όρους και προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, αποπροσανατολίζουν για μία ακόμη φορά τους συναδέλφους!

    Αντί να διεκδικήσουν την αποκατάσταση των συντάξιμων αποδοχών μας, π.χ. με την αναπροσαρμογή και αύξηση των ποσοστών αναπλήρωσης, ουσιαστικά με τα υπομνήματα προτείνουν :

αφενός, τροποποίηση του άρθρου 10.1 του Καταστατικού του ΤΕΑΠΕΤΕ, που προβλέπει ότι η μηνιαία συνολική σύνταξη καθορίζεται βάσει των συντάξιμων αποδοχών, πράγμα αδύνατο στη σημερινή συγκυρία. Ακόμη και στην περίπτωση όμως ενός τέτοιου ενδεχόμενου, η τροποποίηση του καταστατικού του ΤΕΑΕΠΤΕ, που αποτελεί Συλλογική Σύμβαση, “τροποποιείται με έγγραφη συμφωνία Εμπορικής Τράπεζας και Συλλόγου” Εργαζομένων. Με το Σύλλογο Εργαζομένων όμως, το προεδρείο, έχει διαρρήξει προ πολλού τις σχέσεις του! Πλήρες αδιέξοδο λοιπόν!

αφετέρου, αλλαγή της ασφαλιστικής νομοθεσίας, η οποία επίσης προβλέπει τον υπολογισμό των συντάξεων με βάση τις συντάξιμες αποδοχές! Ζήσε Μάη μου δηλαδή, να φας τριφύλλι!!! Εκτός εάν έχουν σχετικές διαβεβαιώσεις από τον άνθρωπο και πολιτικό, που είχε το σθένος να πει “τα σύκα – σύκα και τη σκάφη – σκάφη!

    Επιτέλους, τι ακριβώς διεκδικεί το προεδρείο (ΚΙΣΥΕΤ - ΑΔΗΠ);

Δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι υπονομεύουν οποιαδήποτε ενδεχόμενη θετική εξέλιξη των αιτημάτων μας;

Σημείωση:

[1] Προφανώς κάτω από την πιεστική ανάγκη να παρουσιάσουν έργο μετά από μια τριετία, στην οποία περίσσεψαν τα λόγια, αλλά έλειψαν τα αποτελέσματα.